ਮਿਸਡ ਮੀਟਿੰਗ ( ਉਹਦੀ ਚੁੱਪ ਬੋਲਦੀ ਸੀ ) ਚੈਪਟਰ -6

ਮੈਂ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਲ ਮਿਲਕੇ ਕੁੱਝ ਪੁਰਾਣੀਆ ਗੱਲਾਂ ਕਰਾਂਗੇ, ਓਹੀ ਸਵਾਲ - ਉਹਦਾ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਿਵ ਕਹਿ ਕੇ ਛੇੜਨਾਂ, ਕੀ ਲਿਖਾਂ ਮੈਂ ਓਸ ਲਈ ਚੱਲ ਕੱਲ ਨੂੰ ਗ਼ੌਰ ਰਖੂੰਗਾ ਕੀ ਲਿਖ ਸਕਦਾਂ । ਅਜੇ ਉਹਨੂੰ ਦੱਸਣਾ ਵੀ ਆ ਕਿ ਮੇਰੇ ਲਈ ਦੋਸਤ ਦੀ ਅਹਿਮੀਅਤ ਕੀ ਹੈ । ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਹਦੀ ਕਹਾਣੀ ਅੱਗੇ ਤੋਰਦਾਂ ਤਾਂ ਪਿਛਲਾ ਸਭ ਅੱਖਾਂ ਅੱਗੇ ਆ ਕੇ ਖਲੋ ਜਾਂਦਾ ਐ  I 

ਕੁੱਝ ਰਾਹਵਾਂ ਦੇ ਸਦਕੇ …. ਕੁੱਝ ਥਾਵਾਂ ਦੇ ਸਦਕੇ,
ਚੇਤੇ ਵਿੱਚ ਹਰ ਥਾਂ ਰਹਿਣੀ …. ਕੁੱਝ ਨਾਵਾਂ ਦੇ ਸਦਕੇ ||

ਬੈਠੇ- ਬੈਠੇ ਇਹ ਸਤਰਾਂ ਖ਼ਬਰੇ ਕਿਵੇਂ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਆ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਕੁਝ ਕੁ ਪਲਾਂ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਬੇਸ਼-ਕੀਮਤੀ ਪਲ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਅੱਗੋਂ ਘੁੰਮ ਕੇ ਫੇਰ ਵਕਤ ਦੀ ਗੋਦ ਚ ਜਾ ਬੈਠੇ । ਖ਼ੈਰ ਇਹ ਸਿਰਫ ਅਨੰਤ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਮੈਂ ਬੱਸ ਇਸਦਾ ਇਕ ਗੁੰਮਨਾਮ ਪਾਤਰ ਹਾਂ ਜੋ  ਉਹਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਬੁਣ ਰਿਹਾਂ ਹਾਂ ।

ਕਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਆ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਕੋਈ ਭਰੋਸਾ ਨਈ ਕਿ ਅਗਲੇ ਪਲ ਵਿਚ ਕੀ ਲਕੋਈ ਬੈਠੀ ਹੋਵੇ, ਉਸ ਦਿਨ ਅਨੰਤ ਅਤੇ ਮੈਂ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਮਿਲਣ ਦੀ ਆਸ ਲੈ ਕੇ ਘਰ ਗਏ ਸੀ , ਕਿਉਕਿ ਸਾਨੂੰ ਛੁੱਟੀ ਸੀ। ਪਰ ਅਚਾਨਕ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਤੇਜ਼ ਬੁਖਾਰ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਮੈਂ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਉਠ ਨਹੀ ਸਕਿਆ, ਮੈਂ ਅਨੰਤ ਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲ ਦੱਸਣਾ ਹੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਉਸਦੀ ਇੰਸਟਾਗ੍ਰਾਮ ਰਿਕੁਐਸਟ ਚੇਤੇ ਆਈ । ਰਿਕੁਐਸਟ ਅਸੈਪਟ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਮੈਸੇਜ਼ ਵੀ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾਂ ਮੈਂ ਅੱਜ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦਾ ਪਰ ਮੇਰਾ ਬਹੁਤ ਦਿਲ ਸੀ ਮਿਲਣ ਦਾ ।

ਉਸਦਾ ਰਿਪਲਾਈ ਆਇਆ ਕਿ ਮੈਂ ਵੀ ਅੱਜ ਸਤਨਾਮ ਦੇ ਘਰ ਜਾਣਾ ਹੈ , ਕੁੱਝ ਸਮਾਨ ਓਧਰ ਰਹਿ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਸਤਨਾਮ ਆਖਦਾ ਸੀ ਕੋਈ ਜਰੂਰੀ ਗੱਲ ਵੀ ਕਰਨੀ ਹੈ । ਸਤਨਾਮ ਦੇ ਘਰਦਿਆਂ ਨੇਂ ਪਿਛਲੇ ਮਹੀਨੇ ਮੇਰੇ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਪੁਲਿਸ ਰਿਪੋਰਟ ਕਾਰਵਾਈ ਸੀ ਜੋ ਅਜੇ ਤਕ ਚੱਲ ਰਹੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਇਕ ਵਕੀਲ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸ ਬਾਬਤ ਅੱਜ ਮਿਲਣਾਂ ਹੈ । ਸੱਚ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਦੱਸਣਾ ਭੁੱਲ ਗੀ , ਮੈਂ ਤੇ ਸਤਨਾਮ ਦੋ ਵਾਰ ਮਿਲੇ ਸੀ ਸਾਡੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ , ਉਹਦਾ ਵਰਤਾਵ ਮੈਨੂੰ ਬਦਲਿਆ ਜਿਹਾ ਲੱਗਾ । ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਜਿੰਨਾ ਰੁੱਖਾ ਨਹੀਂ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪਰ ਅੱਜ ਘਰ ਬਲਾਉਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆ ਰਿਹਾ । ਉਸ ਆਖਿਆ ‘ਮੈਂ ਇੰਸਟਾਗ੍ਰਾਮ ਘਟ ਚਲਾਉਂਦੀ ਹਾਂ , ਵਟਸਐਪ ਕਰ ਮੈਨੂੰ ਯਾ ਨੰਬਰ ਭੇਜ ਮੈਂ ਕਰਦੀ ਆ ‘ ਕਹਿ ਕੇ ਐਕਟਿਵ ਸਟੇਟਸ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਆਫਲਾਈਨ ਹੋ ਗਿਆ ।

ਅਜੇ ਤਕ ਉਸ ਕੋਲ ਮੇਰਾ ਨੰਬਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਹਨੇ ਆਪਣਾ ਨੰਬਰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਫ਼ੋਨ ਵਿਚ ਉਸ ਦਿਨ ਸੇਵ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜਦੋ ਪੁਲਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨ ਜਾਣ ਲੱਗੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਫ਼ੋਨ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ , ਉਹ ਸਤਨਾਮ ਦੇ ਘਰ ਹੀ ਭੁੱਲ ਆਈ ਸੀ —- ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਉਸਨੇ ਆਖਿਆ ਸੀ ‘ ਫ਼ੋਨ ਅੱਜ ਹੈ ਨੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ, ਤੇ ਅੱਜ ਕੁੱਝ ਵੀ ਹੈ ਨੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ